Lekcja druga

Nemhain

OSOBY MAJĄCE MIOTŁY
Niestety jak wynika z moich obserwacji nie wszyscy uczniowie mają swoje miotły, Ci więc nie uczestniczą w tej części lekcji ponieważ teraz zajmiemy się praktyką. A więc zaczynamy.
Każdy (czyliEmka Longbottom,martusia 19913,Ginny) niech uniesie prawą dłoń nad swoją miotłą i krzyknie : DO MNIE!
Próbujcie aż do skutku. Jeżeli wam się powiedzie spróbjcie dosiąść waszego Zmiatacza. Podstawą w prowadzeniu miotły jest utrzymanie równowagi!!! Nawet jeżeli uniesiecie się kilka stóp nad ziemią pamiętajcie o tym. W przeciwnym razie może was czekać nieprzyjemny powrót na ziemię np. głową w dół. Mam nadzieję że zapamiętacie także:
-skręcając- "poddajemy się" miotle i skłaniamy nasze ciało na stronę w którą chcemy skręcić
-hamując- delikatnie unosimy rączkę w górę, tylko byle nie za mocno, nie chce zapełniać skrzydła szpitalnego ofiarami nieudanych prób, upuszczamy także nogi aby stworzyć sopry opór
-przyśpieszając- (czego na razie się wystrzegajcie;) skłaniacie cało ku miotle, układając nogi tak aby stanowiły jak najmniejszy opór- zbyt duża prędkość może was zmieść z miotły...

1.
-nurkując-...
-zmieniając tor ruchu-...
-obniżając lot-...
2. Piszę o tym oporze, a tak właściwie, czy wiecie o co mi chodzi?<i bynajmniej nie wymagam odpowiedzi tak/nie>
Osoby które mają miotły dostają ode mnie dodatkowo 5 punktów co zobowiązuje ich niestety do wykonania tego arcytrudnego zadania domowego;)

martusia 19913 dodatkowo 5 punktów za błyszczący sztyl i zadbane witki

OSOBY KTÓRE NIE ZGŁOSIŁ IŻ POSIADAJĄ MIOTŁĘ będą przepytywane w najbliższym czasie.

WSZYSCY

Większosc osób która oddała zadanie domowe wzorowo wywiązałą się z obowiązku opisania ogólnych zasad obowiązujących w Quidditchu. Dzisiaj chciałabym waszą wiedzę na ten temat poszerzyć.
Mecze Quidditcha rozgrywane są na owalnym boisku długim na 500 stóp i szerokim na 180, z dwoma polami bramkowymi. Na każdym z nich, na kraach boiska stoją po trzy obręczę, przez które zawodnicy mają przerzucić kafla. Dawniej funkcje obręczy pełniły drzewa (XI wiek), beczułki umieszczone na wysokich palach (XII wiek) lub wiklinowe kosze (XIV w.- 1883 r.).Wprowadzone z 1883 roku obręcze wywołał wiele dyskusji pośród kibiców magicznego sportu. Powodem zmiany była niemożność ujednolicienia wielkości koszy na boiskach całego świata .
Na środku każdego boiska zostało także wyróżnione koło środokowe mające ok. 2 stóp średnicy z którego sędzia wypuszcza zawsze cztery piłki.

Piłki:

Kafel (12 cali średnicy, bezszwowy, czerwony, skórzany)
Kafel już od XI wieku był (dość) okrągłym przedmiotem wykonanym ze skóry, wystarczająco ciężkim aby nim rzucać na duże odległości i nie obawiać się o wpływ wiatru na tor lotu piłki. Mimo iż wygląda dosć zwyczajnie jest obecnie wspomagany przez dwa zaklęcia:
-zaklęcie uchwytu które pozwala mu przylegać do dłoni zawodnika (przed 1875 rokiem funkcję tę pełnił rzemienny uchwyt lub dziury na palce)
-zaklęcie które pozwala spadać piłce wolno, tak aby można ją było chwytać w powietrzu(pomysł Daisy Pennifold)

Swoją czerwoną barwę zawdzięcza problemom jakich przysporzył zawodnikom meczu rozegranego w 1711 roku podczas zimowej ulewy gdzie śigający mieli ogromny problem ze znaleziemiem go wśród potoków błota zalewającego boisko.

Znicz (złoty, wilekości znikacza- niecałe 2 cale średnicy)
Mam nadzieję że na zajęciach opieki nad magicznymi stworzeniami omawialiście już znikacza. Łapanie tego zwinnego, złotego stworzenia było w dawnych czasach rozrywką i nielada trudnością. Drobny ptaszek jednak bardzo często zostawał (przypadkowo) uśmiercany przez łowców w związku z tym przez wielu jego łapanie było potępianym sportem.
W 1269 roku jednak został rozegrany mecz Quidditcha gdzie ponownie użyto dla sportu znikacza, teraz jednak po raz pierwszy pojawił on się w gdzie miotlarskiej. Przewodniczący Rady Czarodziejów Barburus Bragge przyniósł ze sobą znikacza, za którego złapanie ofiarował wysoką nagrodę-150 galeonów (stąd 150 punktów za złapanie znicza obecnie). Ten mecz co prawda nie został do końca rozegrany przez pewien incydent (kobieta przerwała grę zbiegając z boiska ze znikaczem) jednak łapanie znikacza przyjeło się jako stały fragment gry. Od tej chwili śmierć ptaszka oznaczała koniec meczu. Ważnym elementem była także rola kibiców którzy rzucając zaklęcia odpychające pilnowali aby znikacz nie uciekł z pola gry. Około 1350 roku Elfrida Clagg przewodnicząca Rady Czarodziejów uświadomiła całej magicznej społęczności jak mało pozostało już znikaczy. Ustanowiła iż ptaki te będą pod ochroną oraz utworzyła rezerwat im. Modest Rabnott (kobiety która w 1269 roku uratowała pierwszego znikacza biorącego udział w meczu).
Wszystkie drużyny Quidditcha całego świata rozpoczęły więc poszukiwania następcy znikacza. Pomysłodawcą obecnej formy znicza był Bowman Wright z Doliny Godrika-wybitny zaklinacz metali. Stworzył metalową kulę o masie i wielkości znikacza posiadającą srebre obrotowe skrzydła. Nie potrzeba było już pomocy publiczności, gdyż znicz był przystosowany do pozostawania w obrębie boiska.

Myślę że tyle na dziś, o reszcie piłek porozmawiamy na następnej lekcji. NA PEWNO w piątek.

Zad.dom.

1. Wypowiedz się jakie byłoby Twoje zdanie na temat zmiany wprowadzonej w roku 1883 w Qudditchu. poprzyj swoja wypowiedź stosownymi argumentami.

2. Dlaczego znicz miał obrotowe skrzydła?

[img][/img]